Pierwsze wrażenie można zrobić tylko raz. Mamy na to dosłownie kilkadziesiąt sekund, przyjmuje się, że od 3 do 30. A co najważniejsze, pierwsze wrażenie nie jest tak łatwo późnej zmienić, szczególnie jeśli nie było najlepsze. Dlatego warto wiedzieć, co zrobić, aby ludzie od razu uznali nas za sympatycznych, uczciwych i godnych zaufania. Nie ma co prawda złotego środka, który zapewnia to w 100%, ale przestrzeganie pewnych zasad bardzo pomoże osiągnąć zamierzony cel.
Jak zrobić dobre pierwsze wrażenie – krok po kroku
Powitanie
- uścisk dłoni. Nie powinien być zbyt słaby, na tzw. martwego śledzia, bo może być to odebrane jako brak autorytetu, ani zbyt mocny, bo to z kolei może kojarzyć się z agresją. Powinien być solidny, ale z wyczuciem, szczególnie jeśli witamy się z kobietą. Podczas potrząsania czyjąś dłonią, dobrze jest powiedzieć: „Miło Pana/Panią poznać”. Jeśli jeszcze znamy imię nowo poznanej osoby, to tym bardziej trzeba je wpleść w powitanie, np. „Miło Panią poznać Pani Izabelo”. Warto przed wejściem na ważne spotkanie, upewnić się, że nasza dłoń jest sucha i ciepła.
- uśmiech, pogodny i naturalny.
- kontakt wzrokowy. Unikanie kontaktu wzrokowego kojarzy się z brakiem szczerości, pewności siebie i zainteresowania drugą osobą. Utrzymanie kontaktu wzrokowego nie oznacza obsesyjnego wpatrywania się w drugą osobę, bo to może przynieść odwrotny skutek od oczekiwanego, może peszyć i onieśmielać rozmówcę. Należy to robić z rozsądkiem, co jakiś czas pozwolić sobie na małą, kilku sekundową, przerwę w kontakcie wzrokowym.
- schludny wygląd zewnętrzny, ubiór dostosowany do sytuacji.
Postawa
Mowa ciała jest jednym z najważniejszych elementów, które mają wpływ na pierwsze wrażenie. Koniecznie trzeba mieć tego świadomość i kontrolować swoją postawę.
- nie wolno: garbić się, splatać dłoni, krzyżować rąk na klatce piersiowej, zasłaniać ust. Nowo poznana osoba może odczytać takie gesty jako wyraz wrogości, strachu, braku szczerości, bądź niskiego poczucia własnej wartości.
- najlepiej jest zachowywać się naturalnie, zachowując przy tym otwartą postawę. Stosować otwarte, miękkie, poziome gesty. Stać pewnie, prosto, ręce trzymać luźno wzdłuż ciała.
- mówić wyraźnie, zdecydowanie, spokojnie i naturalnie.
Raportowanie
Przy raportowaniu wykorzystujemy bardzo silną zasadę psychologiczną, tzw. regułę lubienia i sympatii, która mówi, że lubimy ludzi podobnych do nas. I nie tylko podobnych fizycznie, ale też mających podobne poglądy, przeżycia czy zachowujących się podobnie. W raportowaniu można wyróżnić dwa poziomy:
- znalezienie wspólnego elementu, który nas łączy. Mogą to być podobne przeżycia, poglądy czy wspólne hobby. Warto od samego początku rozmowy poszukać takiego punktu zaczepienia, a po jego znalezieniu, wpleść go delikatnie w rozmowę.
- dostosowanie się do rozmówcy na poziomie komunikacji niewerbalnej, tzn. pod względem tempa mówienia, gestów, mimiki itd. Oczywiście również tutaj wskazany jest umiar, czyli subtelne naśladowanie.
Umiejętne słuchanie (aktywny słuchacz)
- wykazać realne zainteresowanie rozmówcą i tym, co mówi,
- wciągnąć go w rozmowę,
- nie przerywać mu,
- od czasu do czasu zadawać pytania podtrzymujące rozmowę.
Dystans fizyczny
- utrzymywać bliski, bezpośredni kontakt z rozmówcą.
- nie podchodzić jednak za blisko, aby nie naruszyć tzw. strefy intymnej (wynoszącej około 0,5m).
Foto: pixabay.com
